Church Holidays – የቤተክርስቲያን ባዕላት

INTRODUCTION

The Feast of the Annunciation of Our Most Holy Lady, the Theotokos (ወላዲተ አምላክ) and Ever-Virgin (ዘለዓለማዊ ድንግል) Mary is celebrated on Dec 31 (ታህሳስ 22) each year. The Feast commemorates the announcement by the Archangel Gabriel to the Virgin Mary that our Lord and Saviour Jesus Christ, the Son of God, would become incarnate and enter into this world through her womb. Even though the actual date of the feast is 9 months and 5 days before Jan 7 (መጋቢት 29), the fathers of the church have moved the feast to one week before Christmas because it would otherwise fall within the great fast before Easter (Lent).

BIBLICAL STORY

The biblical story of the Feast of the Annunciation is found in the first chapter of the Gospel of Luke (1:26-39). The Archangel Gabriel appeared to the Virgin Mary, who was living in Nazareth, and said to her, “Hail, O favoured one, the Lord is with you.” Mary was

perplexed and wondered what kind of greeting this was.

The angel told her not to be afraid, for she had found favour with God. He said, “You will conceive in your womb and bear a son, and you shall call his name Jesus. He will be great and will be called the Son of the Most High; and the Lord God will give to him the throne of his father David, and he will reign over the house of Jacob forever; and of his kingdom there will be no end.”

Mary responded to the angel by asking how this could happen since she had no husband. The angel told her that the Holy Spirit and the power of God would come upon her, and that the child to be born of her would be called holy, the “Son of God.”

The angel then proceeded to tell the Virgin Mary that her cousin Elizabeth had conceived a son in her old age (John the Baptist), and affirmed that with God nothing is impossible.

In faith and obedience to the will of God, Mary replied to the angel, “Behold, I am the handmaid of the Lord; let it be according to your word.” Upon her response, the angel departed.

It is on the Feast of the Annunciation, that Orthodox Christians commemorate both the divine initiative of God, whereby He took on flesh from the Virgin for our salvation, and the human response, whereby Mary freely accepted the vocation offered to her. He elected to become man, and He desired to do this with the willing agreement of her whom He chose as His mother. Mary could have refused, for she was not a passive instrument, but an active participant with a free and positive part to play in God’s plan for our salvation. Thus, when on this and other feasts the Orthodox Church honours the Theotokos, the Mother of God, it is not just because God chose her but also because she herself chose to follow His will.

By choosing to follow the will of God she received great honour from God. We see in the Gospel of Luke that the Holy Spirit filled her cousin Elizabeth and John the baptist (while he was still in his mothers womb). By the Holy Spirit we see John leaping with joy in the womb of his mother when she heard the voice of the Virgin. Elizabeth herself being filled with the Holy Spirit praises the Virgin Mary saying “Blessed art thou among women”.

CONCLUSION 

From this story we should see where giving in to the will of God leads us. For the Virgin Mary it lead to blessings and favour from God and this is the exact same thing the awaits us if we are to give into the will of God.

መዝሙር 45 (Psalm 45)

ልጄ ሆይ፥ ስሚ እዪ ጆሮሽንም አዘንብዪ፤ ወገንሽን ያባትሽንም ቤት እርሺ፤ ንጉሥ ውበትሽን ወድዶአልና፥ እርሱ ጌታሽ ነውና።

Listen, O daughter, give attention and incline your ear: Forget your people and your father’s house; Then the King will desire your beauty. Because He is your Lord, bow down to Him.

Entrance of the virgin into the temple

The birth and early life of the Virgin Mary is not recorded in the Gospels or other books of the New Testament, however this information can be found in a work dating from the second century known as the Book of James or Protevangelion (ተረፈ ወንጌል).

When Mary was three years old, Joachim and Anna decided that the time had come to fulfill their promise and to offer her to the Lord. Joachim gathered the young girls of the neighborhood to form an escort, and he made them go in front of Mary, carrying torches. Captivated by the torches, the young child followed joyfully to the Temple, not once looking back at her parents nor weeping as she was parted from them.

The holy Virgin ran toward the Temple, overtaking her attendant maidens and threw herself into the arms of the High Priest Zacharias, who was waiting for her at the gate of the Temple with the elders. Zacharias blessed her saying, “It is in you that He has glorified your name in every generation. It is in you that He will reveal the Redemption that He has prepared for His people in the last days.”

Then, Zacharias brought the child into the Holy of Holies—a place where only the High Priest was permitted to enter once a year on the Day of Atonement. He placed her on the steps of the altar, and the grace of the Lord descended upon her. She arose and expressed her joy in a dance as wonder seized all who saw this happen.

The Virgin Mary dwelt in the Temple for twelve years until, reaching an age for marriage, she was taken from the Temple by the priests and elders and entrusted to Joseph as the guardian of her virginity.

The Entrance of the Theotokos (Mother of God; ወላዲተ አምላክ) into the Temple signifies her total dedication to God and her readiness for her future vocation as the Mother of the Incarnate Lord. This is a feast of anticipation. As honor is shown to Mary, the faithful are called to look forward to the Incarnation of Christ, celebrated in a little less than a month by the Feast of the Nativity on January 7.

ወስብሐት ለእግዚአብሔር
ወለወላዲቱ ድንግል
ወለመስቀሉ ክቡር
አሜን

ኅዳር ጽዮን “Hedar tsion” is one of the biggest feast celebrations in the Ethiopian Orthodox Tewahedo Church. It is celebrated for many reasons some of which we will touch upon.

During Hedar tsion we remember the story about how the ark of the covenant was taken by the Philistines but because of the power of God, it destroyed the Philistines’ idols and was returned back to Israel. The whole story can be found in 1 Samuel chapters 4-6.

It is also a day to remember the time the ark of the covenant came to Ethiopia during the reign of Menelik I (king Solomon and Queen Sheba’s son).

We also remember the day that the Jewish temple Zion, located in Axum, was converted to the church called Zion of Mary. This is the church where the ark of the covenant is kept.to

Zion has a special significance when it comes to the bible. It is found numerous times throughout the bible and means many things. For example Zion is the name of a fortress which King David captured. 2 Samuel 5:7. It is also a name used to describe a holy mountain. Psalms 2:6 and in general the people and city of God. Isaiah 60:14.

Above all these Zion is name reserved for two special things; the church and the Mother of God.

Isaiah 35:10
And the ransomed of the Lord shall return, and come to Zion with songs and everlasting joy upon their heads; they shall obtain joy and gladness, and sorrow and sighing shall flee away.

Hebrews 12:22-24
But you have come to Mount Zion, to the city of the living God, the heavenly Jerusalem. You have come to thousands upon thousands of angels in joyful assembly, to the church of the firstborn, whose names are written in heaven. You have come to God, the Judge of all, to the spirits of the righteous made perfect, to Jesus the mediator of a new covenant, and to the sprinkled blood that speaks a better word than the blood of Abel.

Here Mount Zion is referring to the church. The church is where we come together and worship God joyfully as the angels do. It is where God dwells and the spirits of the righteous (the saints) lives on. Most of all it is where the blood and body of Jesus Christ is given out to the congregation.

Psalm 132: 13-14
For the Lord has chosen Zion, he has desired it for his dwelling, saying, “This is my resting place for ever and ever; here I will sit enthroned, for I have desired it.

Here Zion is referred to as the Lord’s dwelling place for ever and ever. This is referring to the Virgin Mary. You might ask; wait a second he only dwelt in her for 9 months just like any other child. But here dwelling refers to not the time spent in her womb but rather the amount of time he spent in her flesh. As the bible tells us in Heb 2:16 “For verily he took not on him the nature of angels; but he took on him the seed of Abraham”. Mary was the seed of Abraham from which the Lord Jesus took his human nature from. And the Lord Jesus ascended into heaven and stands on the right hand of the father with his human nature/flesh (the tomb is still empty for anyone that wants to check). This is why it was said “here I will sit enthroned, for I have desired it”.

The Angel Michael

Today we celebrate the feast of Archangel Michael. The meaning of the name ‘Michael’ in Hebrew is ‘who is like God’. From the biblical stories about Archangel Michael, we can easily find how he literally declares the meaning of his name towards God. 

For instance, Revelation 12:7-9 shows us that the angel fights against the devil for us.

“And war broke out in heaven: Michael and his angels fought with the dragon; and the dragon and his angels fought, but they did not prevail, nor was a place found for them in heaven any longer. So the great dragon was cast out, that serpent of old, called the Devil and Satan, who deceives the whole world; he was cast to the earth, and his angels were cast out with him.”

In Daniel 10: 13-15 we see that the angel comes to help us when we are in trouble.

But the prince of the Persian kingdom resisted me twenty-one days. Then Michael, one of the chief princes, came to help me, because I was detained there with the king of Persia. Now I have come to explain to you what will happen to your people in the future, for the vision concerns a time yet to come.” While he was saying this to me, I bowed with my face toward the ground and was speechless.

Always remember, as the Psalmist David wrote in Psalm 34:7

ይትዐየን መለአከ እግዚአብሔር ዐውዶሙ። ለእለ ይፈርህዎ ወያድኅኖሙ።
የእግዚአብሔር መልአክ በሚፈሩት ሰዎች ዙሪያ ይሰፍራል፥ ያድናቸውማል።
The angel of the LORD encamps around those who fear Him, And rescues them.

And may the glory be to God
ወስብሐት ለእግዚአብሔር

“ሞትሰ ለመዋቲ ይደሉ ሞታ ለማርያም የአጽብ ለኩሉ”
ጥር 21 በዓለ አስተርእዮ (የእመቤታችን በዓለ ዕረፍት)

እንኳን ለዚህች ታላቅ በዓሏ አደረሰን፡፡

ወላዲተ አምላክ ምንም እንኳን የአምላክ እናት ብትሆንም ሞተ ሥጋ ለሁሉም ዕጣ ፈንታ በመሆኑ በስድሳ አራት አመቷ ከሞት ወደ ሕይወት ከመከራ ወደ ደስታ የተሸጋገረችበት ዕለት ነው፡፡

ታላቁ የቤተክርስቲያን አባት ቅዱስ ያሬድም “ሞትሰ ለመዋቲ ይደሉ ሞታ ለማርያም የአጽብ ለኩሉ” ትርጉሙ ሞት ለማናኛቸውም ሰው ሁሉ የተገባ ነው የማርያም ሞት ግን ሁሉን ያስደንቃል፡፡ በማለት አደነቀ፡፡ በመሆኑም በዓሉ የወላዲተ አምላክ በዓለ ዕረፍት ከመሆኑ የተነሳ ታላቅ በረከት የሚያስገኝ ስለሆነ በየዓመቱ ይከበራል፡፡

የእረፍቷስ ነገር እንደምን ነው ቢሉስድሳ አራት ዓመት በዚህ ዓለም ኖራ ጥር 21 እሁድ ቀን ጌታ እልፍ አዕላፋት መላዕክቱን አስከትሎ መጥቶ እናቴ ሆይ ከዚህ ዓለም ድካም ላሳርፍሽ መጣሁ አላት፡፡ ልጄ ሰማይና ምድር የማይወስኑ ዘጠኝ ወር ከአምስት ቀን በማህጸኔ ተሸክሜ በድንግልና ወልጄህ እሞታለሁミ አለችው፡፡ በሲዖል የሚሰቃዩ ነፍሳትን አሳይቶ እናቴ ሆይ ሞትሽ ለእነዚህ ቤዛ ይሆንላቸዋል አላት፡፡ እኚህን ከማርክልኝስ ይሁን አለችው፡፡ ቅድስት ሥጋዋን ከቅስስት ነፍሷ ለይቶ በቃለ አቅርንት በዝማሬ መላእክት አሳረጋት፡፡ ደቀመዛሙርቱንም ከያሉበት በደመና ጠቅሶ ካለችበት አድርሶ እመቤታችሁን ቅበሩ አላቸው፡፡ ባባ ይዘወት ወደ ጌሰማኒ ሲስደት አይተው ልጇን ተነሳ አረገ እያሉ ሲውኩን ይኖራሉ አሁን ደግሞ እሷን ተነሳች አረገች እያሉ ሊያውኩን አይደለም ብሎ ኑ እናቃጥላት ተባባሉ፡፡ ከመካከላቸው አንዱ ታውፋንያ ዘሎ ያልጋውን ሸንኮር ያዘ፡፡ የታዘዘው መላእክት መጥቶ በሰይፍ ሁለት እጁን ቀጣው፡፡ በድያለሁ ማሪኝ ብሎ ቢማጸናት ድኖለታል፡፡ ከዚህ ቦሃላ ዮሐንስን ጨምሮ ከመካከላቸው ነጥቆ በእጸ ሕይወት ሥር አኑሯታል፡፡

አንድም በዓሉ-፡ እግዚአብሔር ወልድ በሰውነት ተወልዶና ማንነቱ በይፋ ታውቆ በተገለጠበት በዘመነ አስተርእዮ ውስጥ ስለሚከበር የ“አስተርእዮ ማርያም” ተብሏል፡፡ አስቀድመው አሥራ ሁለቱም ሐዋርያት ለስብከተ ወንጌል ወደ ዓለም ሁሉ ተበትነው ነበርና በመንፈስ ቅዱስ ተነድተው ሁሉም ደመናን ጠቅሰው ወደ ኢየሩሳሌም መጡ፡፡ ነገር ግን መንፈስ ቅዱስ መርቶ አመጣቸው እንጂ ለምን እንደመጡ አያውቁም ነበር፡፡ እመቤታችንም ለምን እንደመጡ ጠየቀቻቸው፡፡ ቅዱስ ጴጥሮስም፡- “ጸጋን የተመላሽ ቅድስት ሆይ! የመምጣታችን ምሥጢርማ እኛ አንቺን እንጠይቅ እንጂ አንቺም እኛን ትጠይቃለሽን? ሁላችንም ለምን እንደመጣን አናውቅም፡፡ ለምሳሌ እኔ አስቀድሜ በአንጾክያ ነበርኩኝ አሁን ግን እነሆ እዚህ ነኝ፡፡ ለምን እንደመጣሁኝ ግን አላውቅም” አላት፡፡ እርሷም ሁሉም በአጠገቧ በተሰበሰቡ ጊዜ የሚሆነውን ነገር አስቀድማ ከልጇ ከወዳጇ አውቃ ተዘጋጅታ ነበርና ለምን እንደመጡ (ዕረፍተ ሥጋዋን ለማየት እንደሆነ) ነገረቻቸው፡፡ ሌሊቱንም በሙሉ በጸሎትና በማኅሌት ደግሞም በዝማሬ ሲያመሰግኑ አደሩ፡፡ ከዚህ በኋላ የተወደደችው እናት በረከቷን አሳድራባቸው በሰላም አንቀላፋች፡፡ ነፍሷም በዐብይ ዕልልታና በታላቅ ምስጋና በመላእክት እጅ ወደ አምላኳ ሄደች፡፡ ኋላ ሐዋርያቱ ዮሐንስን ሲያገኙት፡- “እመቤታችን እንደምን ሆነች?” አሉት፡፡ እርሱም “በገነት በዕጸ ሕይወት ሥር ዐርፋለች” አላቸው፡፡ የቀሩት ሐዋርያት “ዮሐንስ ያን ድንቅ የእግዚአብሔርን ሥራ አይቶ እኛስ ሳናይ እንዴት እንቀራለን?! አቤቱ ለእኛም ቸርነትህን አድርግልን” ብለው በነሐሴ መባቻ በአንድነት ሆነው ወደ ፈጣሪያቸው የሚቀርብ የአንድ ሳምንት ጾምና ጸሎት ጀመሩ፡፡ በሁለተኛው ሱባዔ ማብቂያ ዕለት ነሐሴ 14 ቀን እሑድ የእመቤታችንን ትኩስ ሥጋ መልአኩ ከገነት አምጥቶ ለሐዋርያቱ ሰጣቸው፡፡ እነርሱም ልመናቸው ስለ ተፈጸመላቸው ፈጣሪያቸውን በጸሎት አመስግነው በዚያችው ዕለተ እሑድ ቅዱስ ሥጋዋን ወስደው ቀብረውታል፡፡ እርሷም በሦስተኛው ቀን ነሐሴ 16 ቀን ማክሰኞ ተነሥታለች፡፡ ትንሣኤዋ “ከመ ትንሣኤ ወልዳ- እንደ ልጇ ትንሣኤ” ያሰኘው ይህ በሦስተኛው ቀን ከሙታን ተለይታ የመነሣቷ እውነታ ነው፡፡

የአዛኚቱ ድንግል አማለጅነትና በረከት አይለየን፡፡ ሁላችንም ባለንበት ይህ ታላቅ በዓሏን እያሰብን ጸልየን የበረከቷ ተካፋዮች እንሆን ዘንድ ልዑል እግዚአብሔር ይርዳን አሜን፡፡

መልካም በዓል !!

እንኳን ለጌታችንና ለመድኃኒታችን ለኢየሱስ ክርስቶስ የልደት በዓል በሰላም አደረሳቹ!!!

ከጌታችን ከልደቱ ያገኘነው ምንድን ነው?

ዳግም ልደት
በአዳም በደል ምክንያት አጥተነው የነበረው ልጅነታችንን ክርስቶስ በልደቱ ዳግመኛ እንደመለሰልን ነባቤ መለኮት ቅዱስ ዮሐንስ “ለተቀበሉት ሁሉ ግን በስሙ ለሚያምኑት
ለእነርሱ የእግዚአብሔር ልጆች ይሆኑ ዘንድ ሥልጣንን ሰጣቸው።” ዮሐ 1፥12 በማለት ገልጾታል።

ሰላም
በጌታችን ልደት ለዓለም ሁሉ የሚሆን ዘላለማዊ ሰላም ተገኝቷል። ይህም “ክብር እግዚአብሔር በሰማያት ይሁን ሰላምም በምድር ለሰውም በጐ ፈቃድ” እያሉ ቅዱሳን መላእክት በመዘመራቸው ተረጋግጧል። ሉቃ 2፥14። ስለዚህ በክርስቶስ ያገኘነው እውነተኛ ሰላም በእኛ ጸንቶ እንዲኖር ዘወትር በጾምና በጸሎት እየተጋን ስለሰላም የምንማፀን ሆነን ልንገኝ ይገባል። ሰላም የክርስትና መታወቂያ አርማ ነውና።

ብርሃን
“በጨለማ የሄደ ሕዝብ ብርሃንን አየ፤ በሞት ጥላ አገርም ለኖሩ ብርሃን ወጣላቸው።” ኢሳ 9፥2። ለአምስት ሺህ አምስት መቶ ዘመን ያህል በዲያብሎስ ቁራኝነት ተይዞ የነበረው አዳም
ወደሚደነቀው ብርሃን የተሸጋገረው በክርስቶስ ልደት ነው። እኛም በልደቱ ያገኘነውን የጽድቅ
ብርሃን ጠብቀን ለመኖር (ብርሃነ ወንጌልን) ፈጽመን ከኃጢአት ርቀን በጽድቅ ሥራ ተወስነን ብርሃን ሆነን ልንኖር ይገባል።

ነጻነት
“በነጻነት እንኖር ዘንድ ክርስቶስ ነጻ አወጣን። ከእንግዲህ ጸንታችሁ ቁሙ እንደገና በባርነት
ቀንበር አትያዙ”። ገላ 5፥1። የሰው ልጅ እግዚአብሔርን በነጻነት እያመሰገነ ይኖር ዘንድ
ተፈጥሯልና። ኃጢአት በመሥራት የዲያብሎስ ባርያ ሳንሆን በተሰጠን ነጻነት በመጠቀም የጽድቅ አገልጋዮች ሆነን ልንመላለስ ይገባል።

ይቅርታ
በአዳም በደል ምክንያት ከአብራኩ የተከፈሉ በሙሉ በደለኛ ሆነው የነበሩበትን ዘመን ለውጦ አዳምንና የልጅ ልጆቹን በደል ደምስሶ ፍቅርን ይመሰርት ዘንድ ጌታ ተወለደ። በምድርና በሰማይ ላሉት ፍቅርን መሠረተ። እርሱ የሰው ልጆችን በደል ሳይቆጥር ሁሉን ይቅር እንዳለ ክርስቲያንም የበደሉትን ሁሉ ይቅር ይል ዘንድ የፈጣሪው ትዕዛዝ ነውና ዘወትር ሊፈጽማት የምትገባ ከእግዚአብሔር ጸጋ የምታስደምር የልደቱን ብርሃን ለማየት እንደበቁ በዚህም ደስ እንደተሰኙ እንደ ቅዱሳን መላእክት ለእውነተኛ ምስጋና የምታደርስ የጽድቅ መሠረት የበረከት በር ናት። ማቴ 18፥21-23፣ ማቴ 5፥23-25። መባህን ትተህ ሂድ አስቀድመህም ከወንድምህ ጋር ታረቅ በኋላም መጥተህ መባህን አቅርብ የሚለው አምላካዊ ቃል ይቅርታ የክርስትና ሕይወት መመሪያ መሆኑን ያሳያልና ዘወትር ልንፈጽማት ይገባል።

ፍቅር
ፍቅር ሰሃቦ ለወልድ ኃያል እም መንበሩ ወአብጽሖ እስከለሞት /ፍቅር ኃያል ወልድን ከዙፋኑ
አወረደው እስከ ሞትም አደረሰው።/ ሊቁ ቅዱስ ዮሐንስ አፈወርቅ እንደተናገረው እግዚአብሔር አምላክ የሰው ልጅን በደል ሳይቆጥር በዙፋኑ ሆኖ ምሬሃለሁ ማለት ሲችል ፍቅሩን ይገለጽ ዘንድ በከብቶች በረት ተወለደ። እውነተኛ ፍቅሩ ለክርስትናችን መሠረት ለጽድቃችን ፋና እንደሆነ መጻሕፍት ያረጋግጣሉ።

እንግዲህ በልደቱ ያገኘነውን ሰላም፣ ነጻነት፣ ይቅርታ፣ ብርሃንና ፍቅር ዋጋ የተከፈለበት ጸጋ የወረስንበት በመሆኑ ዘወትር በድንቅ ፍቅሩ የሚታደገን አምላካችን እግዚአብሔር በሰጠን ጸጋ እስከ መጨረሻው ድረስ ጸንተን እንድንኖር ክብራችንንና ጸጋችንን አስተውለን ከኃጢአት ርቀን በንሰሐ ታጥበን እራሳችንን ለክርስቶስ የተወደደ መስዋዕት አድርገን እንድናቀርብ የእግዚአብሔር ቸርነት የድንግል ማርያም አማላጅነት የቅዱሳን መላእክት ተራዳኢነት አይለየን።

አሜን።

“መልአኩም እንዲ አላት፡-ማርያም ሆይ በእግዚአብሔር ፊት ጸጋ አግኝተሻልና አትፍሪ፡፡እነሆም ትፀንሻለሽ ወንድ ልጅም ትወልጃለሽ ስሙንም ኢየሱስ ትይዋለሽ፡፡”
ሉቃ.፩፥፴-፴፩

በዛሬው ቀን ዓለም ለመዳን የቅድስት ድንግል ማርያምን ይሁንታን የፈለገበት ቀን ነበር፡፡
በቤተክርስቲያን አስተምህሮ ብስራተ ገብርኤል ይባላል፤ ይህም ቅዱስ ገብርኤል ለእመቤታችን ጌታን እንደምትወልድ ብስራቱን የነገረበት ቀን ነው፤ እንዴት ብስራቱንማ የነገራት መጋቢት 29 ቀን ነው ካሉ ትክክል ነው፤ ብስራቱን የነገራት መጋቢት 29 ቀን በዕለተ እሁድ ከቀኑ ሦስት ሰዓት ላይ ነው፡ ታዲያ ዛሬ ለምን እናከብረዋለን ካሉ ምክንያቱ እንዲህ ነው፤ ምንግዜም ወርሃ መጋቢት ታላቁ ዓቢይ ጾም የሚውልበት ወር ነው በዚህ በዓቢይ ጾም ደግሞ ሐዘን፤ ለቅሶ፤ ጾም፤ ጸሎት እንጂ ደስታ፤ ፌሽታ እልልታ፤ ጭብጨባ የለም ፍጹም የሐዘን ወራት ነው ታቦት አውጥቶ በዓል ማክበርም ስህተት ነው ፍትሃ ነገስት አንድምታ አንቀጽ 15 ተመልከት ፤ ታዲያ ቅዱሳን አባቶቻችን እንደዚህ ዓይነት ስርዓት ሰሩ የመጋቢት 27 ስቅለቱን ጥቅምት 27 ቀን እንዲሁም የመጋቢት 5 አቡነ ገብረመንፈስ ቅዱስ እረፍት ቀን ወደ ጥቅምት 5 ቀን ዞሮ እንዲከበር አደረጉ፡፡

እግዚአብሔር አምላክ ከምንም በላይ የሰውን ነጻ ፈቃድ ስለሚያከብር መልአኩን ቅዱስ ገብርኤልን ወደ ቅድስት ድንግል ማርያም ሲልከው ፈቃዱዋን ይጠይቃት ዘንድ ነበር፡፡ ይህ ማለት ምን ማለት መሰላችሁ “እነሆ በደጅህ ቆሜ አንኳኳለሁ ማንም ድምፄን ቢሰማ ደጁንም ቢከፍትልኝ ወደ እርሱ እገባለሁ ከእርሱም ጋር እራት እበላለሁ እርሱም ከእኔ ጋር ይበላል”(ራእ.3፡20) እንዳለው ዓይነት ነው፡፡ ነገር ግን በይዘቱ የቅድስት እናታችን ይሁንታ በጣም የተለየ ነው፡፡ ስለዚህም የዓለም መዳን በእርሱዋ ይሁንታ ላይ ነውና እግዚአብሔር በመልአኩ ቅዱስ ገብርኤል በኩል የቅድስት ድንግል ማርያምን ፈቃድ ጠየቀ፡፡ ለእርሱዋም በመልአኩ በቅዱስ ገብርኤል አንደበት እግዚአብሔር ቃል ለሰው ልጆች መዳን ከእርሱዋ ተፀንሶ ለመወለድ ፈቃዱ እንደሆነ፣ እርሱዋንም የዘለዓለም እናቱና የሰው ልጆችን ፍጹም የመውደዱ ምልክት ሊያደርጋት እንደወደደ አበሰራት፡፡ ቅድስት እናታችንም ፍጹም ትወደውና ታመልከው የነበረው እግዚአብሔር ከእርሱዋ ተወልዶ ዓለምን ለማዳን መፍቀዱን ስትሰማ በፍጹም ደስታ ተሞልታ ግሩም በሆነ ትሕትና “ይኩነኒ በከመ ትቤለኒ” “እንደቃልህ ይደረግልኝ” በማለት ዓለምን እፎይ አሰኘቻት፡፡ እስከዛች ጊዜ ድረስ ዓለም በጭንቀት ተውጣ የእርሱዋን መልስ በጉጉት ትጠባበቅ ነበር፡፡

የቅድስት እናታችን የይሁንታ ቃል በተሰማ ጊዜ በሲኦል ያሉ ቅዱሳት ነፍሳት በደስታ ቦረቁ፡፡ በአካለ ሥጋ የነበሩ ነቢያትና ቅዱሳን እንደ እምቦሳ በደስታ ዘለሉ፡፡ ሊቀ መላእክት ቅዱስ ገብርኤልም በደስታ ተውጦ ለመላእክት ጉባኤ “በቅድስት ድንግል ማርያም የይሁንታ ቃል ምክንያት ዓለም ዳነች” ብሎ የምስራች አላቸው፡፡ ነቢዩ ሕዝቅኤል “… በዙፋኑም አምሳያ ላይ እንደ ሰው መልክ አምሳያ ነበረ” (ሕዝ.1፡26) ብሎ እንደገለጠው እግዚአብሔር አምላክ ለመላእክት በሰው ምሳሌ ተገልጦ ይታያቸው ነበር እንጂ እርሱን ገጽ በገጽ ለመመልከት አልበቁም ነበር፡፡ ነገር ግን ቅዱስ ገብርኤል የፀንሰቱን ነገር ለመላእክት በነገራቸው ጊዜ ፈጣሪያቸው እግዚአብሔር ቃል ሰው በመሆን በአካል ሊያዩት እንደተቃረቡ ተረድተው ከዚህ በፊት ተሰምቶ የማያውቅ ታላቅ የሆነ የደስታ ዝማሬ ዘመሩ፡፡ በዚያን ጊዜ ቅዱሳን መላእክት ደስታቸው ድርብ ነበር፡፡ የመጀመሪያው ደስታቸው የሰው ልጆች መዳን ሲሆን ሁለተኛው ግን አምላካቸውን በጠባብ ደረት በአጭር ቁመት ተወስኖ ለማየት በመብቃታቸው ነበር፡፡

“ስብሐት ለእግዚአብሔር በሰማያት ወሰላም በምድር ሥምረቱ ለሰብእ!

እንኳን ለቅዱስ ገብርኤል በዓል በሰላም አደረሳችሁ

“የእግዚአብሔር መልአክ በሚፈሩት ሰዎች ዙሪያ ይሰፍራል፥ ያድናቸውማል።” መዝ. 33፡7፡፡ ይህ ጥቅስ የእግዚአብሔር መልአክ እግዚአብሔርን የሚፈሩትን ሰዎች ከእግዚአብሔር ተልኮ በዙሪያቸው ሆኖ ከመከራ እንደሚያድናቸው ያስተምራል፡፡ የመላእክት አንዱ ተግባር መዳንን ይወርሱ ዘንድ ያላቸውን ሰዎች መጠበቅ መሆኑ ተጽፏል፡፡ “ሁሉ መዳንን ይወርሱ ዘንድ ስላላቸው ለማገዝ የሚላኩ የሚያገለግሉም መናፍስት አይደሉምን?” ዕብ. 1፡14፡፡

ከጠላት ከሚመጣ መከራ የሚታደግ መልአክ

ቅዱስ ገብርኤል ቅዱሳን ይሆኑ ዘንድ ለተጠሩት መንፈሳዊ እውቀቱን የሚያካፍላቸው መልአክ ብቻ አይደለም፤ ለእግዚአብሔር በመገዛታቸው ምክንያት ከአላውያን ገዢዎች ከሚደርስባቸው መከራም የሚታደጋቸው መልአክም ነው፡፡ የፋርስ ንጉሥ የነበረው ናብከደነፆር እግዚአብሔር አምላክ ምድሪቱን ሁሉ ሲያስገዛለት በትዕቢት ተሞልቶ “በኃይሌ አደርጋለሁ፣ በማስተዋል ጥበቤም የአሕዛብን ድንበሮች አርቃለሁ፣ ሀብታቸውንም እዘርፋለሁ፣ የሚቀመጡባቸውንም ከተሞች አናውጣለሁ፣ በእጄም ዓለምን ሁሉ እንደ ወፍ ቤት እሰበስባለሁ፣ እንደ ተተወ እንቁላልም አወስዳቸዋለሁ፤ከእኔም የሚያመልጥ የለም የሚቃወመኝም የለም፡፡”(ኢሳ.10፡13-14) ብሎ በመታበይ የወርቅ ጣዖትን አሠርቶ ዱራ(አዱራን) በሚባል ስፍራ ላይ አቆመው፡፡ በግዛቱ በልዩ ልዩ የሥልጣን እርከን ላይ ያሉትን ሹማምንቱንና ገዢዎችን ሰበሰባቸው፤ “የመለከትና የእንቢልታ የመሰንቆና የክራር የበገናና የዋሽንትን የዘፈንንም ሁሉ ድምፅ በሰማችሁ ጊዜ ወድቃችሁ ንጉሥ ናብከደነፆር ላቆመው ለወርቁ ምስል ስገዱ፡፡ ወድቆም ለማይሰግድ በዚያን ጊዜ በሚነድድ እሳት እቶን ውስጥ ይጣል” ብሎ አዋጅ አስነገረ፡፡ ይህን አዋጅ የሰሙ የንጉሥ ሹማምንት ሁሉ የመለከቱና የእንቢልታው እንዲህም የዘፈን ድምፅ በተሰማ ጊዜ ተደፍተው ለወርቁ ምስል ሰገዱ፡፡ በባቢሎን አውራጃዎች ላይ የተሾሙ አዛርያ(ሲድራቅ)፣ አናንያና(ሚሳቅ) ሚሳኤል(አብደናጎ) ግን ንጉሥ ላቆመው ምስል አልሰገዱም፡፡ ነገር ሠሪዎችም ይህንን ወሬ ለንጉሥ ነገሩት፤ ንጉሥም እጅግ ተቆጥቶ ወደ እርሱ አስጠራቸው፡፡ እርሱ ላቆመው ለወርቅ ምስል ያልሰገዱ እንደሆነ እጅና እግራቸውን ታስረው ወደ እቶን እሳቱ እንደሚጣሉ አስጠነቀቃቸው፡፡ ሠልስቱ ደቂቅ ግን “ናብከደነፆር ሆይ! በዚህ ነገር እንመልስልህ ዘንድ አንፈልግም፡፡ ንጉሥ ሆይ! እኛ የምናመልከው አምላክ በሰማይ አለ፣ ከሚነደውም ከእሳቱ እቶን ያድነን ዘንድ ይችላል፤ ከእጅህም ያድነናል፤ ንጉሥ ሆይ! ይህም ባይሆን አማልክትህን አንዳናመልክ፣ ላቆምኸውም ለወርቁ ምስል እንዳንሰግድለት እወቅ” ብለው መለሱለት፡፡ የንጉሥ ናብከደነፆር ቁጣ ከፊት ይልቅ እጅግ ነደደ እሳቱንም ሰባት እጥፍ እንዲያቀጣጥሉና እነዚህን ሦስት ብላቴኖች እጅና እግራቸውን አስረው ከእነ ማዕረገ ልብሳቸው ከእቶን እሳት ውስጥ እንዲጨምሩአቸው ትእዛዝን አስተላለፈ፡፡ ትእዛዙ አስቸኳይ ነበርና ወደ እሳት ጣሏቸው: ወደ እሳቱ የጣሏቸውም ኃያላን በእሳቱ ወላፈን ተገርፈው ሞቱ፡፡ እንዲህ ሲሆን ሳለ ግን ሠልስቱ ደቂቅ ወደ አምላካቸው “በፍጹም ልባችን እናምንሃለን፣ እንፈራሃለን፣ አታሳፍረን እንጂ ገጸ ረድኤትህንም እንፈልጋለን፡፡” እያሉ ይጸልዩ ነበር፡፡ እግዚአብሔር አምላክ ጸሎታቸውን ተቀበለ፤ መልአኩ ቅዱስ ገብርኤልንም ከመጣባቸው መከራ ይታደጋቸው ዘንድ ላከው፡፡ ቅዱስ ገብርኤልም እስራታቸውን ፈታ፤ እሳቱን እንደ ውኃ አቀዘቀዘው፡፡

ሠልስቱ ደቂቅም መልአኩን ልኮ ከዚህ እቶን እሳት ያዳናቸውን አምላክ “የአባቶቻችን አምላክ እግዚአብሔር ይክበር: ስምህም ለዘለዓለም የተመሰገነና የከበረ ነው” በማለት አመሰገኑት፡፡ ንጉሥ ናብከደነፆርም ሠልስቱ ደቂቅ እሳቱ አንዳች ጉዳት ሳያደርስባቸው በእሳት ውስጥ ሲመላለሱ ከእነርሱ ጋር የሰው መልክ ያለው ነገር ግን የአምላክን ልጅ የሚመስል መልአክ ተመለከተ፡፡ መንፈስ ቅዱስ ሊቀ ካህናቱን ቀያፋን ፊቱን ጸፍቶ አፉን ከፍቶ “ሕዝቡ ሁሉ ከሚጠፋ አንድ ሰው ስለሕዝቡ ይሞት ዘንድ እንዲሻለን አታስቡምን”(ዮሐ.11፡49) ብሎ እንዳናገረው እንዲሁ ናብከደነፆርንም “እነሆ እኔ የተፈቱ በእሳቱም መካከል የሚመላለሱ አራት ሰዎችን በዚያ አያለሁ ምንም የነካቸው የለም፤የአራተኛውም መልክ የእግዚአብሔርን ልጅ ይመስላል” ብሎ እንዲናገር አደረገው፡፡ የእግዚአብሔር ልጅን መልክ ያለው: በኋላም መልአክ ብሎ የተናገረለት ቅዱስ ገብርኤልን ነበር፡፡

እርሱ ስለመሆኑ ለነቢዩ ዳንኤል በተገለጠበት ግርማ ማረጋገጥ እንችላለን፡፡ ናብከደነፆርም ወደ እሳቱ እቶን በመቅረብ እነዚህ ብላቴኖችን “እናንተ የልዑል አምላክ ባሮች ሲድራቅና ሚሳቅ አብደናጎም ኑ ውጡ ብሎ ተናገራቸው፡፡” እነርሱም ከእሳቱ ወጡ ሹማምንቱና መኳንንቱ፣ አማካሪዎችና የአገር ገዢዎች ሁሉ እሳቱ በእነዚህ ብላቴኖች ላይ አንዳች አቅም እንዳልነበረው፣ ከጠጉራቸው ቅንጣት አንዱን እንኳ እንዳላቃጠለው፣ ሰናፊናቸውም እንዳልተለወጠ፣ የእሳቱም ሽታ እንዳልደረሰባቸው ተመለከቱ፡፡ ንጉሥ ናብከደነፆርም መልአኩን ልኮ ያዳናቸውን የእነዚህን ቅዱሳንን አምላክ አመሰገነ፡፡ በእነርሱ አምላክ ላይም የስድብን ቃል የሚናገር ሰው እንደሚገደልና ቤቱም የጉድፍ መጣያ እንዲሆን አዋጅ አስነገረ፡፡ አዛርያ አናንያ ሚሳኤልም በንጉሡና በሹማምነቱ ዘንድ ሞገስ አገኙ በክብርም ከፍ ከፍ አሉ፡፡(ዳን.3

ስለዚህም ቤተ ክርስቲያን መንጎቹዋ የእምነትን ፍሬ ከእነዚህ ብላቴኖች ተምረው እግዚአብሔርን በማምለክ እንዲጸኑና የመልአኩን የቅዱስ ገብርኤልን ተራዳኢነት እንዲረዱ በታኅሣሥ 19 ቀን ይህን ዕለት ትዘክራለች፤ በታላቅ ድምቀትም ታከብረዋለች፡፡ እንደ ቤተ ክርስቲያን አስተምህሮ እምነት በድርጊት ሊታይ የሚገባው ክርስቲያናዊ ተግባር ነው፡፡ በክርስቶስ ኢየሱስ አምናለሁ የሚል ሁሉ ካመነበት ጊዜ አንስቶ ክርስቶስን መስሎ ለመኖር ሊተጋና መስሎ ሊመላለስ ይገባዋል፡፡ በሠልስቱ ደቂቅ የታየው እምነት በአንድ ጀምበር የተገነባ እምነት ሳይሆን ከልጅነታቸው ጀምሮ በአንድ እግዚአብሔር ታምነው በቅድስና ሕይወት በመመላለስ የመጣ እምነት ነው፡፡ እነዚህ ብላቴኖች በእግዚአብሔር ዘንድ የሚያገኙትን የድል አክሊል ተስፋ አድርገዋልና አርባ ዘጠኝ ክንድ ያህል የነደደውን የእሳት እቶን አላስፈራቸውም፤ በእግዚአብሔር ላይ ያላቸው ጽኑ እምነት በእሳት ተቃጥለው ለመሞት እንኳ አስጨከናቸው፡፡ እንዲህም ሆነው በመገኘታቸው በእምነታቸው እግዚአብሔርን ደስ አሰኙት፤ ስለዚህም እግዚአብሔር ባለሟሉን ቅዱስ ገብርኤልን በመላክ ከእሳቱ እቶን ታደጋቸው፡፡

የመልአኩ ቅዱስ ገብርኤል ምልጃና ጸሎት ይጠብቀን

ወስብሐት ለእግዚአብሔር
ወለወላዲቱ ድንግል
ወለመስቀሉ ክቡር
ለዘለዓለሙ አሜን፡፡

እመቤታችን በ5485 ዓ.ዓ ከአባቷ ከኢያቄም ከእናቷ ከሐና “እም ሊባኖስ ትወጽዕ መርዓት፡፡ ከሊባኖስ ሙሽራ ትወጣለች” ተብሎ በተነገረው መሠረት ነሐሴ 7 ቀን ተጸነሰች፡፡ግንቦት አንድ ቀን ሊባኖስ በምትባል ወረዳ በብጽአት እንደተወለደች የቤተክርስቲያን ታሪክ በሰፊው ያስረዳል፡፡ በጾም በጸሎት በአስተብቁዖት የተገኘች ናት፡፡ ንጽሕት በመሆኗም ማኅደረ እግዚአብሔር ሆናለች፡፡

ከዚህ በኋላ እመቤታችን መዋዕለ ጥብ እስክታደርስ ድረስ በአባት እናቷ ቤት 3 ዓመት ተቀመጠች፡፡ ከመዝ ነበረት ውስተ ቤተ አቡሃ ወእማ 3ተ ዓመተ እንዘ ትጠቡ ሐሊበ እማ (እንዳለ በነገረ ማርያም፡፡)

ኢያቄምና ሐናም ልጃቸውን ሲያሰሳድጉና ስላደረገላቸውም ሁሉ እግዚአብሔርን ፈጽመው ሲያመሰግኑት ሦስት ዓመት ኖሩ። በጾም፤ በጸሎት ተወስነው ለድሆችና ለጦም አደሮች ምፅዋት እየሰጡ በጐ ሥራ መሥራትን አበዙ።

ልጃቸውንም ድንግል ማርያምን በንጽሕና ሲያሳድጉ ሦስት ዓመት በተፈጸመ ጊዜ ሐና ባሏን ኢያቄምን “ወንድሜ ሆይ ልጃችንን ለቤተ እግዚአብሔር ብፅዐት አድርገን እንስጥ። ልጃችን ቤተ እግዚአብሔርን ልታገለግል እንጂ በዚህ ዓለም እኛን ልታገለግል እንዳልተሳልን አስብ አለችው።” ኢያቄምም ይህን ነገር ከሚስቱ በሰማ ጊዜ ደስ አለው።

ነብየ እግዚአብሔር ዳዊት ልጄ ሆይ ስሚ እዪ ጆሮሸንም አዘንብዪ ወገንሽን የአባትሽንም ቤት እርሺ ንጉሥ/ክርስቶስ/ ውበትሽን /ንጽሐ ባሕርይሽን/ ወድዶአልና መዝ 44÷10-11 ብሎ እንደተናገረ ለወላጆቿ የብፅዐት ልጅ የሆነችው ድንግል ማርያም ሆዷ ዘመድ ሳይወድ አፏ እህል ሳይለምድ ከእናቷና ከአባቷ ተለይታ ታህሣሥ ሦስት ቀን በሦስት ዓመት ወደ መቅደሰ ኦሪት ገብታለች። በአታ ለማርያም ማለትም የድንግል ማርያም ወደ ቤተ መቅደስ መግባት ማለት ነው።

ከዚህም በኋላ በ3 ዓመት ልተተ ሕፃናትን ፈጸመች አበ እመ እያለች ታጫውት ጀመር እነርሱም ከእንግዲህ ወዲህማ ስእለት መብለት ይሆንብን የለምን ወስደን እንስጥ ብለው ይዘዋት ወደ ቤተ መቅደስ ሲሄዱ ዘካርያስም ሕዝቡን ሰብስቦ ጉባዔ አድርጎ ሲያስተምር ቆያቸው ከዚያውም ደርሰው እነሆ ተቀበሉን አሏቸው እነርሱም እንቀበላለን ብለው ቢያዩዋት ከፀሐይ 7 እጅ አብርታ ዕንቈ ባሕርይ መስላ ታያቻቸው እነርሱም እኛ ይህችን የመሰለች ፍጡር ምን እናደርጋታለን ምን እናበላታለን ምን እንጋርድላታለን ብለው ሲጨነቁ ከዚህም መካከል እመቤታችንን እግዝእትነ ማርያም መንፈሳዊ ረኅብ ተነስቶባት ምርር ብላ አለቀሰች፡፡

ያን ጊዜ መልአኩ ፋኑኤል በመሶበ ወርቅ ኅብስት ሰማያዊ ፤ በብርሃን ጽዋ ስቴ ሕይወት ይዞ ረቦ ታያቸው ሕዝቡም ዘካርያስን አባታችን ይህ የወረደው ክብር ላንተ እንደሆነ ተነስተህ ታጥቀህ እጅ ነስተህ ሰግደህ ተቀበል አሉት፡፡ ዘካርያስም እሽ ብሎ እጅ ነስቶ ሰግዶ እቀበላለሁ ብሎ ሲያይ ወደሰማይ እራቀው መጠቀው፡፡ ከሕዝቡም እያንዳንዱ እየተነሱ እንቀበላለን ብለው ቢያዩ ወደሰማይ ራቃቸው መጠቃቸው፡፡

ከዚህም በኋላ ዘካርያስ ሐናን ጠርቶ ለናንተ ለእንግዶች የወረደ ክብር እንደሆነ ሕፃኒቱን ይዘሽ ወደዚያ ፈቅ ብለሽ ተቀመጪ አላት፡፡ እርሷም ሕፃኒቱን ይዛ ወደዚያ ፈቅ ብላ ተቀመጠች፡፡ መልአኩም ከራሳቸው ላይ ረቦ አልወርድም አለ፡፡

ሁለተኛም ዘካርያስ ሐናን ጠርቶ አምላከ እስራኤል የሚያደርገውን ነገር የሚያውቅ የለም ሕፃኒቱን ከዚያው ትተሽ አንቺ ወዲህ ነይ አላት፡፡ እርሷም እሽ ብላ ሕፃኒቱን እዚያው ትታ ወደነሱ ሄደች፡፡ ያን ጊዜ መልአኩ ፋኑኤል ወርዶ 1 ክንፉን ጋርዶ 1 ክንፉን አጐናፅፎ ኅብስቱን አብልቷት ወይኑን አጠጥቷት እመቤቴ ሆይ መንገድ ባስመታሁሽ ማሪኝ ብሎ የብርሃን መሶብ የብርሃን ጽዋ ይዞ ወደ ሰማይ ዐረገ፡፡

ሕዝቡም የምግቧማ ነገር ከተያዘ ከሰው ጋራ ምን ያጋፋታል ቦታዋ ከቤተ መቅደስ ይሁን እንጂ ብለው ዙፋኑን ዘርግተው ምንጣፏን አንጥፈው መክዳውን ግራና ቀኝ መጋረጃውን አድርገው ከቤተ መቅደስ አኖሯት፡፡ይኸውም የተደረገው የታኅሣሥ በዓታ ዕለት ነው፡፡ እመቤታችን እግዝእትነ ማርያም ኅብስት ሰማያዊ እየተመገበች፤ ስቴ ሕይወት እየጠጣች ከመላእክት ጋራ እየተጫወተች 12 ዓመት በቤተ መቅደስ ተቀመጠች፡፡ ከመዝ ነበርኪ ውስተ ቤተ መቅደስ ወመላእክት ያመጽኡ ወትረ ሲሳየኪ ከመዝ ነበርኪ ፲ተወ፪ተ ዓመተ እንዘ ትትናዘዚ እምኅበ መላእክት ወስቴኪኒ ስቴ ሕይወት ውእቱ ወመብልዕኪኒ ኅብስት ሰማያዊ፡፡ ( እንዳለ ቅዱስ ያሬድ፡፡) እመቤታችን እግዝእትነ ማርያም በቤተ መቅደስ ሳለች ትበላው የነበረ ኅብስት ሰማያዊ ትጠጣው የነበረ ስቴ ሕይወት የት የተገኘ ነው ቢሉ በገበሬ እጅ ያልተዘራ በቤተ ሰብእ እጅ ያልተሠራ በእግዚአብሔር እጅ የተፈጠረ ያማረ የተመረጠ ነው እንጂ ፡፡ ኦ ድንግል አኮ ኅብስተ ምድራዊ ዘተሴሰይኪ አላ ኅብስተ ሰማያዌ እም ሰማየ ሰማያት ዘበሰለ ፤ ኦ ድንግል አኮ ስቴ ምድራዌ ዘሰተይኪ አላስቴ ሰማያዌ እምሰማየ ሰማያት ዘተቀድሃ፡፡ (እንዳለ አባ ሕርያቆስ፡፡) እመቤታችን እግዝእትነ ማርያም በቤተ መቅደስ ሳለች አይሁድ ተሰብስበው መከሩ ምክሩስ እንዴት ነው ቢሉ ቀድሞ ሳሚናስ ሙቶ የተነሣ ዕለት የነገረንን ነገር እረሳችሁት ሰማይ ምድርን እመቅ አየርን የፈጠረ አምላክን ትወልዳለች ብሎ ነግሮን አልነበረምን ? የኢያቄምና የሐና ልጅ እኛን እስከ መቼ ድረስ ባሮች አድርጋ ትገዛናለች ያ አምላክ የሚባለውን ሳትወልደው ይኸን ጊዜ ገድላችሁ ውሀ ጣሏት ብለው ሰደዷቸው እነርሱም እንገላለን ብለው ቢሄዱ ቤተ መቅደሱ 4 ማዕዘን እሳት ሁኖ መላእክትም ሰይፍ ሰይፋቸውን መዘው ረበው ታዩአቸው፡፡እነርሱም እርሷንስ እሳት ፈጃት ብለው ተመልሰው ወደየቤታቸው ሄዱ ፡፡
በማግስቱ አይሁድ ከቤተ መቅደስ ቢደርሱ እመቤታችን እግዝእትነ ማርያምን ደህናዋን አገኟት ተመልሰው ሂደው እነዚያን የላኳቸውን ሰዎች ጠርተው ምነው ገድላችሁ ከውሀ ጣሏት ብለናችሁ አልነበረምን? ምነው ትታችኋት መጣችሁ አሁንም ሂዳችሁ ግደሉና ከውሀ ጣሏት ብለው ቢሰዷቸው እነርሱም እንገላለን ብለው ቢሄዱ መንገዳቸው ዱር ገደል ባሕር ሁኖ ቈያቸው ተመልሰው ሄደው ቢነግሯቸው ይህን ሁሉ የምትጫወትብን በአስማቷ አይደለምን የእሷን አስማት የሚጠፋ አስማተኛ እንፈልግ እንጂ ብለው እየራሳቸው ቢበተኑ መጥቁል የሚባል አስማተኛ በምትሐት መጫኛ የሚያቆም አገኙ፡፡

ከዚያውም ደርሰው በሐና በኢያቄምና በኛ መካከል ትፈርድብን ትፈርድልን ብለን መጥተናል እነርሱ ጌቶች እኛን ባሮች አድርገው ሊቀሩ ስራይ ይሰርያሉ አሉት፡፡ፍታሕ ማዕከሌነ ወማዕከለ ኢያቄም ወሐና (እንዳለ በነገረ ማርያም፡፡)ከነሳቸው የበለጠች ልጃቸው አስማተኛ መቅደሳችንን እሳት መንገዳችንን ዱር ገደል ባሕር እያደረገች አስቸግራናለችና እሷን ታጠፋልን ብለን መጥተናል አሉት፡፡ ወወለቶሙኒ ተአኪ እምኔሆሙ፡፡ (እንዳለ በነገረ ማርያም)

እርሱም ይህማ ምን ይቸገረኛል እግዚአብሔርን ቅሉ እረ አዘዋለሁና ና ብለው ይመጣል ሂድ ብለው ይሄዳል ዋጋዬንማ ከሰጣችሁን እሺ እርሷንስ አጠፋላችኋለሁ አላቸው፡፡ ለእግዚአብሔርኒ አነ አመልክ ከመ ገብር ለእመ እብሎ ነዓ ይመጽእ ወለእመ እብሎ ሑር የሐውር (እንዳለ በነገረ ማርያም)።

እነርሱም እርሷንማ ታጠፋህልን ዋጋህንስ እንካ ተቀበለን ብለው 30 ምዝምዝ ወርቅ 30 ብር 7 ፈረስ 40 በግ 70 ፍየል 60 ጊደር 300 አልባሳት አድርገው ሰጡት፡፡ መልዓ ቤቶ ወርቀ ወብሩረ ወአልባሳተ ቀንጠት ዘአልቦ ኁልቀ÷ ወመስፈርት (እንዳለ በነገረ ማርያም)። መጥቁልም ቤተ መዛግብቱን ከፍቶ አገባለሁ ብሎ መለስ ብሎ ቢያየው ብሩ ወርቁ ዝጐ አፈር በልቶት አፈር ዱቄት ሁኖ አልባሳቱም ብል በልቶት አገኘው እርሱም የኢያቄምና የሐና ልጅ ሳልቀድማት ቀደመችኝ ብሎ እጁን ጾፋ፡፡ ጠፍሐ እደዊሁ እንዳለ በነገረ ማርያም ደቂቀ እስራኤልን ጠርቶ አንድ አንዱን እያነሳ ያሳያቸው ጀመር፡፡ ንዑ ተጋብኡ ደቂቀ እስራኤል እንዘ ትሬእዩ ዘሠርዓት ብየ (እንዳለ በነገረ ማርያም፡፡)እነርሱም እኛማ አላልንህምን አንተ ነህ እንጂ እግዚአብሔርንም ቅሉ እኔ አዘዋለሁ ና ብለው ይመጣል ሂድ ብለው ይሄዳል አልከን እንጂ ወይንስ እርሷን ታላጠፋህልን ወይንስ የገንዘባችን ነገር እንዴት ታደርግልናለህ ብለው ቢያስጨንቁት እርሱም ቆዩ የርሷንስ ነገር አሁን በመንፈቀ ሌሊት አሳያችኋለሁ ብሎ ይልቁንስ ከሰዎቻችሁ ጐበዝ ጐበዙን መርጣችሁ 370 ሰው ስደዱልኝ አላቸው እነርሱም ሰደዱለት እርሱም ከነዚያው ከሰደዱለት ወንዝ ወርዶ አንዱን አርዶ ሰውቶ 370 አጋንንትን ስቦ አውጥቶ ጠየቀ፡፡

ይህስ እንዴት ነው ቢሉ የኢያቄምና የሐና ልጅ ይኸን ያህል ገንዘብ አጠፋችብኝ አሁንስ የገንዘቤን ነገር እንዴት ታደርጉልኛላችሁ እርዱኝ እንጂ አላቸው አጋንንትም የማይሠሩትን እንሠራለን የማያደርጉትን እናደርጋለን ማለት ልማዳቸው ነውና ይህንማ ምን ይቸግረናል ሰማይን አውርዱ ብትለን እናወርድልሃለን ምድርን ጠቅልሉ ብትለን እንጠቀልልሃለን ይኸንንማ ምን ይቸግረናል እሽ እንረዳሃለን አሉት፡፡

ለእመ ትብለነ ሰማየ አውርዱ ናወርድ ለከ ወለእመ ትብለነ ምድረ ጠብልሉ ንጠበል ለከ ወአልኮ ዘይሰዓነነ (እንዳለ በነገረ ማርያም) መጥቁልም በመንፈቀ ሌሊት ርዱኝ ያላቸው አጋንንትም ጨለማ ደስታቸው ነውና እሽ ብለው መጡለት አጋንንት ፊት ፊት መጥቁል በመካከል አይሁድ በኋላ ሁነው ነጋሪት እየተመታ እምቢልታ እየተነፋ እመቤታችንን እግዝእትነ ማርያምን ለመግደል ለቤተ መቅደስ 2 ምንዳፈ ሐፅ ሲቀራቸው ዓለም ከተፈጠረ ጀምሮ እስከ እዚያ ድረስ ያልተደረገው ያልተነገረው መብረቅ ነጐድጓድ ወርዶ አጋንንትንም መጥቁልንም አይሁድንም ቀጥቅጦ አጠፋቸው፡፡

መብረቅ ወነጐድጓድ ወፅአ እምውስቴቶሙ ዘኢኮነ እምአመ ከሉ ለ370 ሰብእ 370 እምነ አጋንንት ወኢተርፈ 1ዱ እምኔሆሙ (እንዳለ በነገረ ማርያም) እመቤታችን እግዝእትነ ማርያም በማግሥቱ ወጥታ አይታ መጥቁል ሆይ እኔን አጠፋ ብለህ መጥተህ አንተ እንዲህ ሆንህ ካንተ መከራ መዓት ያወጣኝ አምላክ ይክበር ይመስገን ብላ ፈጣሪዋን አመሰገነች፡፡ወበሳኒታ ወፅአት እግዝእትነ ማርያም ወርእየቶሙ ለእሙንቱ አብድንት (እንዳለ በነገረ ማርያም፡፡)ከዚህም በኋላ በድኑ ለዝክረ ነገር የ3 ቀን መንገድ እየሄደ ይሸት ጀመር፡፡እመቤታችን እግዝእትነ ማርያም የጌታን ኅቡዕ ስሙን ብትደግምበት መሬት ተከፍቶ ዋጣቸው ፡፡ወውኅጠቶሙ ምድር ለ370 ሰብእ ወለ370 እምነ አጋንንት ለእሙንቱ አብድንት ምስለ ሥጋሆሙ ወነፍሶሙ ወይትዋነይዎሙ ዐውያነ እሳት (እንዳለ በነገረ ማርያም፡፡) ከዚያም በኋላ እመቤታችን እግዝእትነ ማርያም እጅግ ታፈረች ተፈራች የሚናገራት ሰው ጠፋ፡፡ ኦ ግርምት ድንግል (እንዳለ ቅዱስ ኤፍሬም)፡፡

ለአባ ሕርያቆስ ፤ለቅዱስ ኤፍሬም ፤ለቅዱስ ያሬድ ፤ ለአባ ጊዮርጊስ ዘጋስጫ የተገለጸች ዕመቤታችን እኛንም በበረከት እና በረድኤት ትጎብኘን ፤ ከልጅዋ ከወዳጅዋ ከመድኃኔዓለም ዘንድ ታማልደን።

-አሜን